nalika semana lakumu sumunar kadya rembulan ing wengi
sarwa padang njingglang kang tinuju
kebah esem lan mongkok ing ati
...ora ana kang gegang ing karya
nalika semana lakumu jejeg nembus langit
nyawang lintang kang kerlap kerlip
Aku kadya tansah kelingan
Samangsa sukmaku isih manjing jroning raga
Nalika dak gegem lathimu ing wayah sore
Nanging.....
Ora suwe kembange ati wus dadi garing
Tugel karanan tanganmu
Musna kabeh pangarep-arep
Adem jroning ati saiki mung dadi dongengan
Ora nyana,,,,,,
Sasuwe iki mung rasa keranta
Yo mung ampas sing ana gegemanku
Hamung getir sing saiki dak rasa
Nang endi bakal dak simpen
Tidak ada komentar:
Posting Komentar